Waterlelie

Nymphaea alba

Waterlelie (ook: Witte waterlelie - Nymphaea alba) is een in delen van Nederland vrij algemene vaste plant. Zij houdt van zon en van stilstaand of zwak stromend water, niet te voedselrijk en tot 3 meter diep. De plant is te vinden aan het oppervlak van meren, plassen, sloten, rivieren en vijvers. Waterlelie bloeit van mei tot en met september. De stervormige bloemen drijven of steken iets boven het water uit. De diameter is tot 20 centimeter waarmee Waterlelie de plant is in Nederland met de grootste bloemen. De bloem telt vier kelkbladen en tot ruim twintig kroonbladen, wit, soms rood. Opvallend zijn de talrijke gele meeldraden in het hart. De bloemen verspreiden een aangename geur. Na de bloei vormt zich een sponsachtige doosvrucht. De drijvende, glanzende bladeren zijn nagenoeg rond met een hartvormige voet. Stelen worden tot 3 meter lang, afhankelijk van hoe diep het water is. De plant groeit vanuit een wortelstok. In de dikke stelen bevinden zich luchtwegen. Waterlelie behoort tot de Waterleliefamilie (Nymphaeaceae).

= Home = Wilde bloemen index = Vorige = Volgende =