Jacobskruiskruid

Jacobaea vulgaris

Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris, ook: Senecio jacobaea) is een in Nederland vrij algemene tweejarige plant. Zij houdt van zon of lichte schaduw en van een vrij droge, middelmatig voedselrijke bodem. De soort geldt als pioniersplant en groeit in bermen, grasland, bosranden, tussen bestrating en op braakliggend terrein. Jakobskruiskruid wordt tot een meter hoog en van juni tot en met oktober. De gele bloemhoofdjes hebben een diameter tot ruim 2 centimeter en bestaan uit buisbloempjes en tot vijftien lintbloemen. Na de bloei ontstaat er veel zaad, voorzien van pluis. De stevige bladeren zijn fraai dubbel geveerd. De rechtopstaande stengels zijn groen tot roodpaars. Jacobskruid wordt gerekend tot de Composietenfamilie (Compositae - Asteraceae). De plant oogt met haar heldergele bloemen vriendelijk en vrolijk, maar bevat giftige stoffen die via insecten ook in honing terecht kunnen komen. Het gif veroorzaakt blijvende leverschade bij vee. De soort verspreidt zich de laatste jaren snel. Een ondersoort zonder straalbloemen groeit vooral in de duinen: Duinkruiskruid (Jacobaea vulgaris ssp. dunensis, ook: Senecio dunensis).

= Home = Wilde bloemen index = Vorige = Volgende =