Duinsalomonszegel
|
Polygonatum odoratum
|


Duinsalomonszegel heeft witte bloemen met groene uiteinden.
Duinsalomonszegel
Polygonatum odoratum
Duinsalomonszegel (ook: Welriekende salomonszegel - Polygonatum odoratum - Polygonatum officinale) is een in de Nederlandse duinen vrij algemene vaste plant, vooral beneden het Noordzeekanaal. Zij groeit in de zon of halfschaduw op droge, tamelijk voedselarme bodem. De plant is ook te vinden in bossen en bermen. Duinsalomonszegel wordt tot ongeveer een halve meter groot en bloeit in mei en juni. De smalle, langwerpige bloemen zijn wit met groene uiteinden. De kroonbladen zijn vergroeid tot een buis. De bloemen hangen vanuit de bladoksels aan één zijde naar beneden en staan alleen of met twee bij elkaar. Na de bloei vormen zich giftige blauwzwarte bessen. De omhoogstaande bladeren zijn langwerpig tot eirond en blauwig van kleur. Ze zijn gerangschikt in twee rijen. De kantige stengels zijn opvallend gebogen. De plant groeit vanuit een wortelstok. Littekens van afgestorven bloeistengels op de wortelstok lijken op de afdruk van een zegelring. Daaraan dankt de plant haar naam. Zij groeit veelal in groepen. Duinsalomonszegel wordt gerekend tot de Leliefamilie (Liliaceae).
|
|


Bladeren staan in twee rijen aan stengels, die vaak in een bepaalde richting staan gebogen.


Na de bloei vormen zich giftige bessen.
Copyright tekst en foto's: Kijken in de Natuur Website. Niet gebruiken zonder toestemming.

|